แต่กี้กะหลงคิดว่า แต่เฮาฮักกันดี
แต่มามื้อนี้เริ่มสิบ่แน่ใจ
สิบ่มีไผเข้ามา ดอกคั่นเจ้าบ่มีใจ
แชทหากันยิ้มน้อย ยิ้มใหญ่ ปากบอกบ่ได้คิดหยัง
แค่หย่างกับเขา โพสต์รูปขึ้นมา
ว่าดีใจนะเคยได้ร่วมทาง
อยู่กับเฮา โพสต์ขึ้นว่าเหงา มันรู้สึกอ้างว้าง
บ่ฮอดอยากสิหย่างข้างกัน ย่านอายคนเห็น
ถ้าเฮายังดีบ่พอ ต่อไปกะสิบ่มี
ขอเป็นผู้ชมที่ดี เบิ่งสตอรี่ของเจ้ากะพอ
ถ้าเฮามันบ่จำเป็น บ่อยากเห็นบ่อยากพ้อ
สุดท้ายนี่แค่อยากขอ
ให้โพสต์ขึ้นมา ลาอ้ายแนเด้อ
นานนับวัน ความสัมพันธ์มันก็ยิ่งเลือนราง
ตีโตออกห่าง เขี่ยอ้ายกระเด็น
บ่ทันโดนออกลาย มาให้เห็น
ทุกอย่างก็เริ่มชัดเจนบ่ต้องให้เดา
แค่หย่างกับเขา โพสต์รูปขึ้นมา
ว่าดีใจนะเคยได้ร่วมทาง
อยู่กับเฮา โพสต์ขึ้นว่าเหงา มันรู้สึกอ้างว้าง
บ่ฮอดอยากสิหย่างข้างกัน ย่านอายคนเห็น
ถ้าเฮายังดีบ่พอ ต่อไปกะสิบ่มี
ขอเป็นผู้ชมที่ดี เบิ่งสตอรี่ของเจ้ากะพอ
ถ้าเฮามันบ่จำเป็น บ่อยากเห็นบ่อยากพ้อ
สุดท้ายนี่แค่อยากขอ
ให้โพสต์ขึ้นมา ลาอ้ายแนเด้อ
เจ็บปานได๋ ต้องทนฝืน เก็บก้อนสะอื้น
กลืนลงหัวใจ ปวดปานได๋ ต้องทนให้ได้
ถ้าเฮายังดีบ่พอ ต่อไปกะสิบ่มี
ขอเป็นผู้ชมที่ดี เบิ่งสตอรี่ของเจ้ากะพอ
ถ้าเฮามันบ่จำเป็น บ่อยากเห็นบ่อยากพ้อ
สุดท้ายนี่แค่อยากขอ
ให้โพสต์ขึ้นมา ลาอ้ายแนเด้อ